Τα στυλ του Τάι Τσι Τσουάν
Ιστορικά, τα αναγνωρισμένα στυλ του Τάι Τσι Τσουάν είναι πέντε.
α) Της οικογενείας Γιανγκ,
β) της οικογενείας Τσεν,
γ) της οικογενείας Γου (αυτά τα τρία είναι τα πιο διαδεδομένα παγκοσμίως στις μέρες μας),
δ) το Χάο (λέγεται και Γουου) και
ε) το Σουν (αυτά τα δύο είναι πλέον πολύ σπάνια και είναι πάρα πολύ δύσκολο να τα βρει κάποιος).
Ωστόσο, σήμερα υπάρχουν και άλλα στυλ, τα λεγόμενα συνδυαστικά, τα οποία έχουν δημιουργηθεί από διάφορους δασκάλους, έγκυρους και μη, και είναι λιγότερο διαδεδομένα, χωρίς αυτό να σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι υστερούν σε ποιότητα. Επίσης, υπάρχει και το απλοποιημένο Τάι Τσι, το οποίο είναι ίσως το πιο διαδεδομένο στυλ στην Ελλάδα και στον κόσμο σήμερα. To στυλ αυτό προέκυψε κυρίως μέσα από την απλοποίηση του στυλ Γιανγκ και την προσπάθεια της Κινεζικής κυβέρνησης να προσφέρει στο ευρύ κοινό ένα εύκολο και επωφελές για την υγεία σύστημα άσκησης. Στην πραγματικότητα, τo στυλ αυτό είναι ο κύριος υπεύθυνος για την ταχύτατη εξάπλωση του Τάι Τσι στην Κίνα αλλά και σε όλον τον πλανήτη, λόγω της απλότητάς του και της ευκολίας στην εκμάθησή του. Ωστόσο, ο ασκούμενος που έχει απαιτήσεις από την εξάσκησή του και προσδοκά τα μέγιστα οφέλη, θα πρέπει να ψάξει για κάτι πιο ολοκληρωμένο και βαθύ από το απλοποιημένο Τάι Τσι.
Τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί μέσα στους κόλπους του Γου Σου σύγχρονες διαγωνιστικές φόρμες υψηλών γυμναστικών απαιτήσεων, με σκοπό τη συμμετοχή σε πρωταθλήματα. Αυτό ίσως είναι θετικό ως προς την εξάπλωση του Τάι Τσι Τσουάν και σε άλλες ηλικίες και τύπους ανθρώπων, αλλά σίγουρα πρέπει να αντιμετωπιστεί και με σκεπτικισμό όσον αφορά τη διατήρησή του ως ενός αυθεντικού, πολύπλευρου, πολυποίκιλου και ολοκληρωμένου συστήματος άσκησης και πολεμικής τέχνης. Γενικά, δεν είμαστε αντίθετοι με την ύπαρξη αγώνων ή τη συμμετοχή σε αυτούς, αρκεί να μην προσανατολίζεται η εξάσκηση μόνο ή κυρίως στο πώς θα μπορέσει κάποιος να νικήσει στους αγώνες, γιατί σε αυτήν την περίπτωση χάνεται η ουσία της τέχνης.
Ολοκληρώνοντας, πρέπει να γνωρίζουμε ότι ενώ οι βασικές αρχές είναι ίδιες σε όλα τα διαφορετικά (ιστορικά) στυλ του Τάι Τσι Τσουάν, η έκφρασή τους μέσα από τις φόρμες και τις τεχνικές του κάθε στυλ παρουσιάζει δευτερεύουσες ή και σημαντικές διαφορές, άρα ο σοβαρός ασκούμενος θα πρέπει να ερευνήσει καλά ώστε να βρει τι του ταιριάζει περισσότερο και όχι απλώς να επισκεφτεί την πιο κοντινή στο σπίτι του σχολή.
Οργανωτικά, στη χώρα μας, το Τάι Τσι Τσουάν είναι αναγνωρισμένο σαν άθλημα από τη Γ.Γ.Α., μέσω της Ε.Ο. Γουσού – Κουνγκ Φου, στην οποία είναι μέλος ο Α.Ο. Αείροον, ο αθλητικός μας σύλλογος. Ωστόσο, η πολύ μεγάλη πλειοψηφία των συλλόγων και των εκπαιδευτών που το εξασκούν και το διδάσκουν στη χώρα μας δεν ανήκουν στην Ομοσπονδία (για διάφορους λόγους οι οποίοι δεν αποτελούν αντικείμενο του σύντομου αυτού κειμένου), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υστερούν σε επάρκεια γνώσεων ή σοβαρότητα σε τίποτε έναντι των μελών της Ομοσπονδίας. Είναι αλήθεια ότι μπορεί κάποιος να βρει πάρα πολύ καλούς εκπαιδευτές και εντός αλλά και εκτός της Ομοσπονδίας (ενώ, φυσικά, ισχύει και το αντίθετο!). Η πλειοψηφία των συλλόγων και των εκπαιδευτών, είτε ανήκουν είτε όχι στην Ε.Ο. Γουσού – Κουνγκ Φου, διδάσκουν το Τάι Τσι Τσουάν σαν θεραπευτική – διαλογιστική τέχνη, αποκομμένη από τον μαχητικό της χαρακτήρα. Είναι λίγες, δε, οι σχολές οι οποίες το ασκούν ως ολοκληρωμένη πολεμική τέχνη, εξασκώντας δηλαδή και τη μαχητική του πλευρά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.